İnegöl Kent Konseyi Çocuk Meclisi Başkanı Mine Atıcı, boşanmanın çocuk için travmatik bir durum olduğunu söyledi.
Boşanmaların arttığına işaret eden Kent Konseyi Çocuk Meclisi Başkanı Mine Atıcı, “Günümüzde toplumsal ve kültürel değişimlerin aileye yansıması sonucu, bencil olmayı kişiliğini ortaya koymak, ezilmemek zanneden biyolojik anne babalar türedi. Sayıları da maalesef her geçen gün artmaktadır. Acaba bizim anne babalarımız hep aynı şeyi düşünüyor, aynı şeyi seviyordu da mı ayrılmadılar, yoksa onlar yeni terimle ezik mi idiler? Bilakis onlar gerçekten evliliğin, ailenin ne olduğunu bilen insanlardı. Evliliğe bir olmak değil, birlik olmak sanatı diye bakabilen, karşısındaki kişiyi değiştirmek değil, onunla yaşayabilmek için çabalayan belki eşinden daha fazla fedakarlık yapan, ama ailesini bir arada tutabilen insanlardı. Yeni nesilde ise bu durum tam tersidir. Gençler en başta evlenirken evlilik kavramını bilmeden evleniyorlar. Eşinle hep aynı şeyleri seveceksin, aynı bakış açısına sahip olacaksın zannediyorlar. Yani evliliği bir olma sanatı gibi düşünüyorlar. Tabii kısa bir süre sonra da ilk duvara çarpıyorlar. Çünkü karşıdaki kişi aynadaki aksi değil. Bu defa onu değiştirme, kendine benzetme çabası başlıyor. Maalesef bunda da başarılı olamıyorlar. Çalışmalar devam ederken karşılıklı çatışmalar da şiddetleniyor. Bazen bu kargaşanın içinde bazen de çatışmalara bir çözüm gibi düşünülerek aileye bir de çocuk ekleniyor. Problem, altından kalkılamayacak hale geliyor. Sevgileri nefrete dönüşüyor, saygıları bitiyor. Kurmaya çalıştıkları ailenin altında eziliyor, kayboluyorlar ve evliliği kocaman bir sorun olarak görmeye başlıyorlar” dedi.
Boşanmanın çocuk için travmatik bir durum olduğunun altını çizen Atıcı, “Travmanın atlatılması için aileden, daha ileri boyutta terapistten yardım alınması gerekir. Sadece aynı fikirde olmamak, çocuğunu bu travmanın ortasına atmak için yeterli midir? Ya da sadece bu sebeple boşanmak, kolayı seçmek yenilmek değil midir? Böyle bir durumda çocuğun anne babasından öğrendiği ilk ders kolayı seçmek, uğraşmamaktır. Gerçek aile kavramını tam olarak öğrenemeyecek, ailede alması gereken yukarıda bahsedilen duygularının yanı sıra temel güven, bağlılık, sevme-sevilme duyguları da eksik kalacaktır. Küçücük çocuk kendi doğrularını bulabilmek için ailesiyle yaşayan çocuklardan iki katı fazla çaba sarf etmek mecburiyetinde kalacaktır. Belki bu eksikliği hayatında farklı ve yanlış şeylerle doldurmaya çalışacak, olumsuz davranış kalıplarıyla dikkat çektiğini fark edecek ve olumsuz davranış çeşidini artıracak” diye konuştu.