Geçtiğimiz akşam iki yakın arkadaşımla birlikte AVM yakınlarındaki bir kafeteryada çay içip, sohbet etmek için oturalım dedik. Saat yaklaşık 21.00 civarlarıydı. Tam çaylarımızı yudumlayalım derken, öyle bir ses duyduk ki, biz dâhil etraftaki herkes oturduğumuz sandalyeden fırlayıverdik. Ne yudumladığımız çayı yutabildik, ne de kulağımızdaki çınlamadan birbirimizi duyabildik. Ne oldu demeye kalmadan ikinci sesle başladık kelime-i şahadete…

 

Kafamı yola çevirince anladım sesin kaynağını. Kafasının içinde beyin yerine, fındık taşıyan birkaç arkadaşın, arabalarına taktırdıkları egzozlarmış meğer. Eğer İnegöl’de yaşıyorsanız, sizde haftada bir kaç kez aynı senaryoyu yaşıyorsunuzdur. Ya gecenin bir yarısında uykunuzdan sıçrarsınız ya da kaldırımda sessizce giderken kıyamet kopuyor sanırsınız bu sesi duyunca. Arabalarına özel egzoz taktırıp basbas bağırttıranlar için, hastanız varmış, çocuğunuz varmış ya da her şeyi geçtim, bu sesten rahatsız olacak insan varmış hiç önemi yok.

Şimdi diyeceksiniz ki yazacak başka bir şey bulamadın mı? Kusura bakmayın bulamadım. Ülke olarak bütün hafta konuştuğumuz, insanlık ve vicdan konusunun en alt basamağı bu ve bunun gibi konular. Gençliğimiz arabanın arkasından çıkan bu korkunç ses ile övünebilecek seviyede. Kul hakkı denen, İlahi emirden haberdar bile değiller maalesef. Dahası, özgüvenleri egzoz denilen borunun ucunda ve bunu bir maharet sanıyor. Nerden geldi yapıştı bu illet bizim insanımıza anla-yamadım.

Aslında egzozlardan çıktıklarını sandığımız bu ses, yerde sürünen eğitim ve insanlık seviyemizin asfalta sürterken çıkardığı çığlıktan başka bir şey değil. Aklı başında hiç bir insan bu düşüncesizliği yapmaz. Bu saçmalıktan nasıl bir kazanım sağladıklarında anlamış değilim. Silah sesi gibi patlayan motosiklet egzozları da ayrı bir dert.

Ülkemizde her şehirde yaşanan bir gerçek bu olay. Ama ben bu şehirde yaşıyorum ve bu şehrin insanları adına yazabiliyorum.

Şimdi, kaldırım işgallerini ortadan kaldırarak ülke çapında bir ilke imza atan İnegöl, bu konu da da bir adım atabilir mi acaba. Ben bu şehrin işgallerden kurtulmuş kaldırımlarında gezerken, aynı zamanda huzurda istiyorum.